İlham - kabz

Uhud'a bakıp ilham beklediğim bir gün. Fotoğrafta görünen dağın adı Gökçetepe ama ben ona Uhud diyorum.

Biraz şiir okuyayım dedim. Kütüphanedeki bütün Koytak'ları koydum masaya. Kahveyi koydum. Telefonu koydum, defteri koydum masaya... Masa da masaymış haaa. 

Şimdi bu yazdığım son cümle kaç kişiye bir şey hatırlattı? Şayet o şiiri biliyorsanız ve seviyorsanız birden okuduğunuz metin sizin için bir şey ifade etmeye başlayacaktır. Aaa yazarla aynı dili konuşuyoruz, aynı iklimde yaşamışız hissi ortamı yeşillendiriverecektir hemen. Artı bir. Şayet şiiri bilmiyorsanız bu sefer de metin anlamsız bir yığın hâline gelecektir. Eksi bir.

Kitaplarda böyle ayrıntılara denk gelmek beni heyecanlandırıyor. Selman Bayer'in Kendi İçine Düşenler Ansiklopedisi adlı kitabında Eşkıya filmindeki Eşkıya (Şener Şen) ile Cumaali (Uğur Yücel) arasına geçen o son sahneden bir cümle görünce nasıl da parlamıştı gözlerim. Ne yaptım tabii ki hemen etraftaki bir kaç kişiye okuttum, burası size bir şey hatırlattı mi diye. Hatırlatmadı dediler. Böylece kendimi yazarın o ayrıcalıklı okur kadrosu içine dahil ettim 😅😎 Yazar için de bu doğal bir eleme yöntemi olabilir ya da bir eğlence.

Evet ne diyordum, şiir okuyup ilham beklediğim bir gün. İlham Cahit Koytak'ın İlk Atlas kitabının içindeymiş meğer. Açtım ve göz göze geldik.

Musa aleyhisselam Tuva'da Allah-u Teala ile konuşurken, 

Cenab-ı Hak:

 “Şu sağ elindeki de ne ey Mûsâ?” diye sordu.

Mûsâ: 

“O benim asamdır; yürürken ona yaslanırım, onunla davarlarıma yaprak silkelerim; ayrıca onunla daha pek çok ihtiyaçlarımı karşılarım” dedi.

Katıldığım bir derste hoca tabiri caizse Musa aleyhisselamın burada sözü bile isteye uzattığını söyledi. 

Yani Allah onun elindekinin ne olduğunu bilmiyor mu, biliyor. Onunla başka ne yaparsın diye sordu mu, sormadı. Musa aleyhisselam ne yapıyor sevdiğinin huzurunda kalmak ve birlikte geçirilen zamanı uzatmak için eğleşiyor. Doğrusunu Allah bilir elbet. 

Bu durum en çok çocuklarla ve yaşlılarla bir aradayken ortaya çıkıyor sanırım. Uzadıkça uzuyor konuşmalar. Amaç kafa şişirmek değil de huzur da kalmaktır belki de 😉

Son kertede yetişkin insan huzuru kaçırmadan huzurda kalmanın yolunu bulmalı.

Erbain 24/40 Kabz