Belirlenmiş bir tarihe doğru yol alırken normali sürdürmek.
Hem gidişe hazırlanmak hem var olan işleri devam ettirmek.
Ölüm tarihimizin belli olmaması bizi diri tutuyor sanırım yoksa yaşamak çok zor olurdu.
Umreden habersizce artık namaz vaktinin geçe gelmesi sebebiyle bir aydır sabah namazdan sonra yatmıyorum ama gündüz hep bir uyuyasım var. Ravza'da ve Beytullah'ta kaylule yapmayı planlıyorum :)))
Elbette bir ibadet boyutu var o ayrı ama bir yandan vahyin geldiği mekanlarda yürümek, uyumak, yemek yemek, nefes almak, yaşamak yani. Uzun uzun etrafa bakmak âlemi İslam'ın çeşitliliğini görmek.
Kurumun gezileri oluyor bazen, gidiyoruz, koştur koştur bir hal. Şöyle bir köşeye çekilmek, sessizce etrafı izlemek, çay içmek, durmak, mekânın ruhunun bize sirayet etmesinin beklemek için vakit olmuyor nedense. Hani yerliler biraz yol alınca ruhumuz geride kaldı diye durup beklermiş ya onun gibi bir şey. Ben de durup ruhumun gelmesini beklemek istiyorum.
Muhammed Esed Mekke'ye Giden Yol'un önsözünde o Arabistan yok artık diyor ama olsun. Olanına razıyız.
Yorumlar
Yorum Gönder