Yıllardır havalar iyicene ısınınca saçımı kesiyorum. Senede bir kesim. Erkeklerin işi ne zor yaaa sürekli berabere gitmeleri gerekiyor. Gerçi sürekli kuaföre giden kadınlar da var. Neyse konumuz bu değil. Geçen yaz ayağım kırıktı, evdeydim, saçımı kesme ihtiyacı hissetmedim. Aklıma gelmedi. Yaz bitince yıllık ritüelimi yerine getirmediğimi farkettim. Bu sene yazın başında havalar ısınır ısınmaz iyice uzayan saçımı kestim. Çok şükür yine uzadı tabiki. Annem tırnak cefadan saç sefadan uzar, derdi. 🙈 sürekli sefada mıyım neyyy?
Saçı kestim bir keseye koydum ve bunu umreye giderken bavula koyayım orada bir yere gömeyim, ben dönsem de benden bir parça orada kalsın dedim. Ama nasıl ciddiyim acayip bir fikir buldum diye. Kendime bir ayrıcalık atfedeceğim ya. Hay kör ve cahil nefis 😅 saflığın bu kadarı. Zaten herkesin saçı orada kalıyor çünkü ihramdan çıkmak için saç kesiliyor. Bu aklıma gelince kendimi sobeleyip aptallığıma çok güldüm. Allah'tan bu antika fikrimi kimseye anlatmadım 😉 anlatmadım değil mi?
Ablam yanımda götürmem gerekenler ilaçların listesini hazırlamış. Ben bir tek minoset alıp gidecektim ama şimdi minik bir eczanem var. Neyse ihtiyaç olmaz inşallah hem bana hem diğer arkadaşlara.
Instagrama umreye dair günlük bir şeyler yazmamaya karar verdim. Bildirim gelip beni meşgul etmesin, kafam orada kalmasın diye. Bir kayıt da tutmak istiyorum. Buraya yazmak daha iyi olur diye düşündüm. İlknur bir ajanda almış sağ olsun, günlük bir şey yazmak istersem oraya not alırım inşallah.
Şimdi biraz dikiş dikmeliyim...
Yorumlar
Yorum Gönder