Prof.Dr. Tahir Özakkaş'ın danışanla ilk görüşme adlı konuşmasında isimlerden bahsettiği bir bölüm var. Danışanın isminden yola çıkarak ulaştığı olası sonuçları dinlerken insanın ağzı açık kalıyor. Danışanın yürürken çıkarttığı ayak sesinden, kapıyı açışından, el sıkışından, kolunu bacağını yerli yerine koyup koyamayışından sürekli veri topluyor. Danışan daha ağzını açıp bir kelime bile etmemişken doktorun kafasında bir sürü olasılık beliriyor. Bunları verbaall nonverbaaalll diye uzatarak bir tanımlayışı var ki birden kendimi Mekteb-i Tıbbiye'de eski hocalardan birinin dersini dinlerken buluyorum. Elbette bu çıkarımları yapabilmek ve dinleyicileri sıkmadan aktarabilmek için yılların tecrübesine ve derin bir kültürel alt yapıya sahip olmak gerekiyor. Neyse efendim ben de bu bilgilerden yola çıkarak kendi kendime minik oyunlar oynuyorum.
Öğrencinin ismine bakıyorum hım diyorum.
Doğum yerine bakıyorum hımm diyorum.
Anne babanın ismine bakıyorum hımmm diyorum.
Bir de çocuğa bakıyorum hımmmm diyorum.
Çok keyifli bir iş.
Bir de şu enneagram işinde üslup okumayı öğrensem keşke.
Yorumlar
Yorum Gönder