Mızraksız İlmihal kitabında bir tip var, dava delisi Kerim. Dönüş yapıyor ve devamlı bir şeyler okuyor, öğrendiğini de hemen uygulamak derdinde. Etrafındakiler de nasıl olsa Kerim almaya hazır diye dayıyor bilgiyi hiç ara vermeden ve Kerim'in trafo patlıyor bir gün. Sürekli yeni bir şeyler öğrenmek, bunları sindirmek, uygulamak, uymayanı atmak için de bir mesai gerek. Bazen dinlediğimiz bu konuşmacılar akşam eve gidince nasıl uyuyorlar diye düşünüyorum. Sürekli eğitime dair bir şeyler öğrenmek, aksaklıkları görmek ve sonra aynı sistemin içerisinde pek bir şeyin değişmediğini de görerek kalmaya devam etmeye dayanmak her babayiğidin harcı değil zira. Yılmadan, bıkmadan aşağı yukarı hep aynı şeyleri ilk sefer anlatıyormuş gibi coşkuyla anlatabilmek benim çok da yapabildiğim bir şey değil. Hizmet içi eğitimde birkaç konuşmacı dinledim. Yılların birikimi ve okumaya meraklı olmam nedeniyle anlatılan çoğu şeyi bildiğimi, çalışmaya ilk başladığım zamanlarda hem uygulamaya hem de çevremdekilere aktarmaya çalıştığımı ama zaman geçtikçe bunu yapmadığımı farkettim. İnsanın kurmalı bir saat gibi her gün kendini yeniden yeniden kurması gerek vesselam.
Yorumlar
Yorum Gönder