Çocukluğumda sokaktan demir toplamaya çıkardık. Yaz kış farketmeden hep sokağa çıkan bir çocuktum. Yine bir koşu sokağa çıktım, kedi okşadım, ağaç sevdim, denize baktım, yağmurda ıslandım, şarkı söyledim, fotoğraf çektim, martılarla konuştum ve işe geri döndüm. Geri dönerken sokağa çıkıp demir aradığım günler geldi aklıma. Belki de sadece bir andır, hangi yaşım acaba, aklıma böyle yer eden. Bazen hatırladığımız şeyleri uzun yıllar yaptık gibi görünebilir ama beynin onu kayda geçirmesi için bu şart değil sanırım. Bir anlık bir şey bile sanki yıllarca yapılmış gibi algılanabilir. Evet sokakta demir parçası, çivi gibi metal şeyler bulmak için dolanırdık. Bir arayış peşinde olmak güzeldi. Bulunca hurdacıya satıp o para ile çikolata almaktı hedef. Bunu hiç yapabildim mi orasını hatırlamıyorum.
Yorumlar
Yorum Gönder